ยังคงเป็นคำถาม ว่าต้องทำดีเท่าไร
เพราะที่เคยทำไป ไม่เคยได้กลับมา
เหมือนฟ้ายังไม่เป็นใจ เหมือนแพ้ให้โชคชะตา
เหมือนมันอยากถอดใจ ไม่อยากฝืนลุกขึ้นมา
ถ้าหากยอมแพ้ ความฝันที่เคยวาดเอาไว้
ก็คงไม่มีความหมาย ปลายทางที่ใกล้เข้ามา
สุดท้ายก็ยังห่างไกล
ถ้ามันต้องล้มทุกครั้ง ฉันก็จะยืน
ฝืนแค่ไหนฉันก็จะไป
แม้ว่าต้องตะเกียกตะกาย
มันต้องมีสักวัน
ถ้ามีความฝันให้ฝัน จะกลัวอะไร
ขอแค่ในหัวใจไม่เคยหมดหวัง
หากพรุ่งนี้ยังมีตะวัน
คนอย่างฉันก็จะไม่ยอมถอดใจ
พายุฝนที่โหมเข้ามา คือบททดสอบ
สอนให้ฉันได้รู้ ว่าใจแกร่งแค่ไหน
ท้อแท้ก็แค่ชั่วคราว พลาดพลั้งก็แค่เริ่มใหม่
แค่ต้องอดต้องทน กี่ปัญหาพร้อมจะเจอ
ถ้าหากยอมแพ้ ความฝันที่เคยวาดเอาไว้
ก็คงไม่มีความหมาย ปลายทางที่ใกล้เข้ามา
สุดท้ายก็ยังห่างไกล
ถ้ามันต้องล้มทุกครั้ง ฉันก็จะยืน
ฝืนแค่ไหนฉันก็จะไป
แม้ว่าต้องตะเกียกตะกาย
มันต้องมีสักวัน
ถ้ามีความฝันให้ฝัน จะกลัวอะไร
ขอแค่ในหัวใจไม่เคยหมดหวัง
หากพรุ่งนี้ยังมีตะวัน
คนอย่างฉันก็จะไม่ยอมถอดใจ
ถ้ามันต้องล้มทุกครั้ง ฉันก็จะยืน
ฝืนแค่ไหนฉันก็จะไป
แม้ว่าต้องตะเกียกตะกาย
มันต้องมีสักวัน
ถ้ามีความฝันให้ฝัน จะกลัวอะไร
ขอแค่ในหัวใจไม่เคยหมดหวัง
หากพรุ่งนี้ยังมีตะวัน
คนอย่างฉันก็จะไม่ยอมถอดใจ
หากพรุ่งนี้ยังมีตะวัน
คนอย่างฉันก็จะไม่ยอมถอดใจ